De invloed van wendbaarheid op het harde fundament

Onze hightechindustrie ontwikkelt tal van slimme systemen met een multidisciplinair karakter. Met robuuste behuizingen of frames gemaakt van metalen, kunststoffen en/of slimme circulaire materialen. Met snelle elektronische besturingen, waarbij warmtedissipatie een belangrijk aandachtspunt is. Met connectiviteit, steeds vaker gebaseerd op zuinige draadloze technologie of hoge bandbreedte via optische verbindingen. Met software in veel systeemlagen, van diep geïntegreerde firmware tot deep-learningalgoritmes in de cloud voor data-analyse. Ook user experience is sterk in opkomst: het creëren van een laagdrempelige, maximaal intuïtieve gebruikerservaring in de interactie met complexe systemen.

Het meest flexibele onderdeel van een complex systeem is uiteraard de software. Die kunnen we gelukkig op het laatste moment nog aanpassen. Kwestie van een nieuw programma, en klaar is Kees. Hardware zoals het ijzerwerk of de elektronica is velen malen kostbaarder om te wijzigen – denk aan engineering-, productie- en materiaalkosten. Bovendien hebben dergelijke wijzigingen veel extra doorlooptijd tot gevolg. Het is dus logisch dat de ontwikkeling van mechanica en elektronica van oudsher flink voorrang krijgt. Pas als die voldoende stabiel zijn, beginnen we aan de software. We kunnen altijd snel iets programmeren om het systeem op de juiste manier te laten bewegen en functioneren. Voor systemen die niet meer hoeven te wijzigen, zit daar veel waarheid in.