Spitzencluster

Subsidiëren van onderzoek is ingewikkeld geworden. Politici willen zeker zijn dat de belastingeuro‘s efficiënt en zichtbaar zijn ingezet. Programma‘s zijn dus groot en op maatschappelijk relevante thema‘s gericht. In Nederland gaat via BSik 800 miljoen naar 37 consortia om versnippert onderzoek te bundelen. Als de oorzaak van versnippering de ruimtelijke afstand tussen onderzoeksgroepen en bedrijven was, lossen die miljoenen niets op. Tot deze conclusie zijn we in Duitsland gekomen.

In augustus 2007 is het Duitse ministerie voor Onderwijs en Onderzoek (BMBF) onder minister Annette Schavan aan een programma begonnen waardoor in Duitsland een aantal ’Spitzenclusters‘, een soort pôles de compétetivité, zullen worden ingericht. Deze clusters blijven lokaal beperkt en versterken alleen de projecten met bewezen kwaliteit en ontwikkelingspotentie. Er zijn drie rondes gepland. Van de 38 kandidaten zijn er in de eerste ronde vijf winnaars, die in totaal 200 miljoen voor vijf jaar krijgen toebedeelt: een over polymeerelektronica en een over biotechnologie, beide in het Rijn-Neckar-gebied, een over energie-efficiëntie in de micro-elektronica in Dresden, een over solartechnologie in Midden-Duitsland en een over luchtvaart in Hamburg.

Je kunt je afvragen of deze clusters allemaal voorbeelden zijn van bewezen kwaliteit en ontwikkelingspotentie. De micro-elektronica in Dresden en de solartechnologie in Midden-Duitsland bestaan voor een groot deel vanwege enorme subsidiemiddelen waarbij de toekomst van vooral Dresden zeer onzeker is. Met Infineon, Qimonda en AMD gaat het namelijk slecht. Infineon denkt eraan fabless te worden in de voetstappen van topstrateeg Theo Claasen en zijn NXP.