Onderzoekers van de University of Illinois at Urbana-Champaign hebben een methode ontwikkeld om 3D-structuren te maken van vrijwel elk materiaal. Het principe dat zij toepassen, is in simpele vorm te vinden in kinderboeken of wenskaarten waaruit afbeeldingen zich oprichten als ze worden opengeslagen. De mechanische krachten worden geleverd door een voorgevormd en opgespannen elastisch plastic substraat, waarop het gewenste materiaal wordt geprint en op een select aantal punten bevestigd. Als het plastic wordt ‘losgelaten’ trekt het geheel zich in de bedoelde vorm (video). Helices, donuts, kubussen – vrijwel elke vorm is denkbaar.
De Amerikanen denken dat elektronische en micromechanische componenten en systemen zich dankzij hun werk kunnen ontdoen van hun vormrestricties. Dat kan bijvoorbeeld bij biomedische toepassingen een groot verschil maken. Zelfs ‘niet-vlak’ cmos behoort wellicht tot de mogelijkheden: silicium en andere halfgeleiders zijn compatibel met de nieuwe methode. Met een 3D-printer zijn dit soort resultaten niet te bereiken.