De Japanse bedrijvengroep Softbank telt ruim 24 miljard Britse pond neer voor de overname van processorontwerper Arm. Niemand weet echter wat de Japanners ermee kunnen.
Wellicht kwam het doordat de uitslag van het Brexit-referendum al het andere nieuws uit Groot-Brittannië overstemde, of misschien is een bedrijf als Arm gewoon wat te onbekend bij het grote publiek. Hoe dan ook, aan de overname van waarschijnlijk de belangrijkste ontwerper van cpu’s werden niet veel woorden vuilgemaakt in de reguliere media.
Evengoed is het een opmerkelijke deal. Ten eerste vanwege het ongekend hoge bedrag: 24,4 miljard Britse pond. Net niet de hoofdprijs in de consolidatiegolf van het afgelopen jaar – Avago telde 37 miljard dollar neer voor Broadcom – maar fors meer dan de daaropvolgende grote overname – van Altera door Intel voor 16,7 miljard dollar. Het bedrag is bovendien meer dan veertig procent boven de marktwaardering van Arm.
Dan is er de koper: Softbank, een bedrijf waar maar weinig mensen van gehoord zullen hebben. Deze Japanse bedrijvengroep houdt zich vooral bezig met telecommunicatie en internet. Vorig jaar waren alle bedrijfsonderdelen en dochters samen goed voor een omzet van bijna negentien miljard euro.
De overname van Arm is waarschijnlijk volledig terug te voeren op het enthousiasme van Softbank-oprichter en -ceo Masayoshi Son, serieondernemer en de een-na-rijkste persoon in Japan (tevens de Japanner die het grootste bedrag ooit verloor: naar verluidt, zou zeventig miljard dollar van zijn persoonlijke vermogen verdampt zijn tijdens de dotcomcrisis). In het verleden is hij weleens bestempeld als de Bill Gates van Japan.
In de begeleidende presentatie bij de overname zei Son dat hij altijd ‘met bewondering’ naar Arm had gekeken. Tegenover de Japanse krant Asahi Shimbun liet hij zich later ontvallen dat hij het Britse bedrijf eigenlijk vijf jaar terug al had willen kopen, maar dat Softbank toen zijn handen vol had aan de acquisitie van de Amerikaanse telecomprovider Sprint.
Dubbele cijfers
De vraag is wat een bedrijf als Softbank met Arm moet. De Japanners zijn nooit klant geweest bij de Britten of een van hun concurrenten. Softbank heeft zelf ook niks met processorontwerp van doen. In zijn persmateriaal omtrent de overname houdt het concern zich op de vlakte en zegt het alleen dat Arm een uitstekende strategische fit is voor kansen die het internet of things gaat bieden. Plannen over toepassingen waarvoor het ip van een bedrijf als Arm van strategisch belang is, zijn echter niet bekendgemaakt.
Überhaupt is er bijna geen scenario te bedenken waarbij het strategisch voordelig is om Arm in bezit te krijgen. Een deal die concurrentie zou schaden, zou nooit de goedkeuring kunnen wegdragen van de mededingingsautoriteiten en het intellectueel eigendom is volledig onder licentie af te nemen. Er zijn ook voldoende alternatieve low-power cpu-cores voor algemene toepassingen te krijgen, zoals Mips, Arc en het opensource Risc-V.
Arm is bovendien actief in een breed scala aan markten. De applicatieprocessoren voeden high-end devices zoals smartphones, convertibles en Chromebooks. Daarnaast is het bedrijf een grootmacht in microcontrollers en levert het aan gespecialiseerde markten zoals de industrie en de automotivesector. Het heeft zijn eigen grafische processoren en oplossingen voor chipinfrastructuur. Als klap op de vuurpijl kondigde het enkele weken terug zijn entree aan in het domein van supercomputers.
Een voor de hand liggende gedachte is daarom dat Arm vooral geld moet gaan opleveren voor Son. De Britten wisten zich de afgelopen jaren onmisbaar te maken in vele sectoren en zagen hun omzet jaarlijks toenemen met dubbele cijfers. Softbank wil verder management, businessmodel en bedrijfscultuur intact laten maar zet wel in op forse groei: binnen vijf jaar moet het werknemersbestand in Groot-Brittannië maar liefst verdubbelen en daarbuiten flink toenemen. Invulling aan die ambitie wordt niet gegeven, de groei lijkt een doel op zich. Son zegt dat Arm onder de vleugels van Softbank ‘zijn potentie beter kan waarmaken dan als beursgenoteerd bedrijf’.
Toch is de overname vanuit financieel oogpunt een grote gok, zo rekende The New York Times voor. De operationele winst moet verviervoudigen, wil de aankoop renderen. Softbank is weliswaar gebouwd op grote gokken, maar dat is toch een pittige doelstelling.
Son lijkt dan ook te denken dat hij zijn nieuwe aankoop toch wel strategisch kan inzetten. In het Asahi Shimbun-interview zei hij dat het gebrek aan synergie tussen Softbank en Arm weliswaar de reden is dat de overname mogelijk is maar dat dat gebrek slechts relatief is en dat hij genoeg kansen ziet om die synergie te creëren. We zullen het moeten afwachten; op dit moment kan hij er nog niks over zeggen.