Alexander Pil is redacteur bij Bits&Chips.
Er waait een frisse wind bij Barco. Half januari nam Eric Van Zele het roer over van Martin De Prycker en nu al onthult de kersverse CEO de nieuwe koers. Van Zele heeft grootse plannen om het Kortrijkse bedrijf weer op gang te trekken. Zijn opvallendste maatregel is dat hij zich niet langer louter op high-end technologie wil richten maar ook op het maken van goedkopere producten. De marges zijn daar lager maar de volumes hoger. Zo leren we werken met lagere kosten, zegt hij strijdvaardig. Van Zele zet zijn kaarten op twee markten: elektronische billboards en digitale cinema.
Het vierde kwartaal van 2008 was voor velen een wake-up call, meent Van Zele. Barco draaide een verlies van ruim 25 miljoen euro, waardoor het over heel 2008 in het rood eindigde. Gezien het slechte economische klimaat kunnen we De Prycker daar niet alleen de schuld van geven. Wel krijgt hij van veel analisten en teleurgestelde aandeelhouders de zwartepiet toegespeeld. Ze verwijten hem dat hij de afgelopen jaren alleen snoeide en niet groeide. Hij sneed zonder de echte problemen aan te pakken. De managementwissel werd daarom met applaus ontvangen.
Toch begon De Prycker goed. Toen hij midden in de vorige crisis overstapte van Alcatel naar de toppositie van Barco, drukte De Prycker gelijk zijn stempel op het Kortrijkse bedrijf. Hij gebruikte het economische dal om te focussen op visualisatietechnologie en om de organisatie te stroomlijnen. En met succes. Het nettoverlies uit 2001 veranderde in een stevige winst in 2003. Het leverde hem dat jaar een nominatie op voor de titel ’Manager van het jaar‘ van zakenmagazine Trends. Uit het rapport: ’De eerste effecten van zijn doortastende beleid zijn nu al zichtbaar: alertere bedrijfseenheden, een stroomlijning van de productie-infrastructuur en een verhoging van het marktaandeel in led-toepassingen.‘ De prijs ging uiteindelijk aan zijn neus voorbij, maar het is een teken aan de wand.
In de vette jaren die volgden, wist De Prycker echter niet te profiteren. Winst was er wel, maar toen waren we verwend met dubbelcijferige groei in winst en omzet. Daar kwam Barco nooit aan. In 2007 zette het bedrijf nog wel een forse winststijging neer, maar dat was na twee jaar waarin de opbrengsten juist stevig waren teruggelopen. Als je in 2003 honderd euro had geïnvesteerd in de Bel-20, had je halverwege vorig jaar 93 euro verdiend. Een investering in Barco betekende over dezelfde periode 5 euro verlies.
Barco worstelt met een fnuikend tekort aan omzet. Of beter, in zijn markten heeft het bedrijf te weinig schaalgrootte. ’Zodra een technologietoepassing rijp is en belangrijke volumes begint te vertegenwoordigen, legt Barco het af tegen spelers die commercieel en logistiek beter georganiseerd zijn‘, verwoordt Trends het probleem. Daar komt nog bij dat Barco voortdurend te kampen heeft met zaken zoals de kredietcrisis die investeringen in bijvoorbeeld digitale cinema op een laag pitje zetten.
Ik benijd Van Zele niet. Hij zal het zwaar krijgen om Barco weer op gang te brengen. Digitale cinema zou wel eens de redding kunnen zijn. We zijn inmiddels zo gewend aan digitale tv dat we die beeldkwaliteit ook in de bioscoop willen. Als Barco dan klaar is voor producten met kleinere marges, kan het zijn digitale projectoren aan alle bioscopen verkopen. Het schaalgrootteprobleem zou daarmee in één klap zijn verdwenen.
Barco‘s financiële directeur Dirk De Man steekt zijn enthousiasme over de start van Van Zele alvast niet onder stoelen of banken. ’Er is een Obama-effect voelbaar bij Barco. Er waait een nieuwe wind, er zijn nieuwe ideeën. Het vertrouwen is er weer‘, zegt hij in De Tijd. ’De toon is gezet, nu moeten we de ideeën nog in de praktijk omzetten.‘