De Koninklijke Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen reikt vrijdag zijn acht scriptieprijzen uit aan masterstudenten aan Belgische en Nederlandse universiteiten en hogescholen. Alle prijzen worden gesponsord door het bedrijfsleven en bestaan uit een geldbedrag van enkele duizenden euro.
Zowel de TUE als de UT slepen drie prijzen in de wacht. Zo gaat de Tata Steel-prijs van vijfduizend euro voor werktuigbouwkunde en materiaalkunde naar Kevin Voss voor een robot die hangend aan kabels langs wanden kan klimmen. De vinding is bedoeld voor automatische glazenwassystemen, maar kan ook worden ingezet voor robots die de onderkant van varende schepen schoonmaken of zonnepanelen onderhouden. Ook de Pfizer-prijs voor de levenswetenschappen ging naar Twente; Janneke Veerbeek krijgt de vijfduizend euro voor haar onderzoek naar gestuurde beweging van cellen.
Op het gebied van natuurkunde sponsort Shell drie prijzen, één voor elke TU. Bij de UT gaat de vijfduizend euro naar Roeland van der Veen, die een methode ontwikkelde om de vorm van bewegende druppels zeer gedetailleerd op nanoschaal te meten. Hij deed dit aan de hand van interferentiepatronen die met hogesnelheidscamera‘s werden vastgelegd. Bij de TU Delft gaat de natuurkundeprijs naar Bas Hensen, die onderzoek deed naar qubits in diamant. De Eindhovense prijs is voor Hugo van den Brand, die met computermodellen keek naar verstoringen in kernfusiereactoren.
Op natuurkundegebied is er ook een prijs ter waarde van tweeduizend euro van het Lorentzfonds voor meer theoretische werken. Die gaat dit jaar naar Martí Perarnau Llobet van de UvA voor zijn onderzoek aan het gelijktijdig doen van kwantummetingen van onverenigbare verschijnselen (incompatible observables).
De door ASML gesponsorde prijs voor de beste wiskundescriptie ter waarde van tweeduizend euro gaat naar Jaron Sanders, die bij de TUE keek naar verbetering van draadloze netwerken. Hij ontwikkelde algoritmes om de capaciteit in de netwerken te verdelen onder gebruikers en om het gedrag van netwerken op een efficiënte manier te reguleren. Zijn algoritmen zijn ook inzetbaar om andere systemen met onzekerheden beter te sturen, zoals systemen om wachtrijen te beheersen.
De M&I/Partners-prijs (vijfduizend euro) voor informatica ten slotte gaat naar Okke Schrijvers van de TU Eindhoven. Hij ontwikkelde algoritmes om efficiënter hoogtemetingen door te rekenen. Dit is van belang voor bijvoorbeeld de luchtvaart en weg- en waterbouw, maar ook voor het maken van computerbeelden. Zijn methode is gebaseerd op de Delaunay-triangulatie. Als de hoogte van een paar punten bekend is, is het mogelijk om met behulp van een verzameling driehoeken en ingewikkelde berekeningen de hoogte op tussenliggende punten precies te meten. Schrijvers ging op zoek naar nieuwe algoritmen die theoretisch en praktisch goed én snel werken.