Marcel Pelgrom
Wat wonen we toch in een gelukzalig landje. Waar kan de bevolking een half jaar zo rustig doorleven, terwijl de ambtenaren regeren en de politici debatteren? De Haagse politiek kan tot een vrijwillig levenseinde besluiten zonder dat de rest dat merkt. Natuurlijk hoeven we ons geen zorgen te maken: de Navo bewaakt de grenzen, onze economie zit vast aan de Duitse en een onverstoorbare Italiaan bestiert in Frankfurt onze munt. Kortom: onze politici hebben alle tijd om hier de puntjes op de i te zetten.
Dat is soms best lastig. Hoe discussieer je met leraren over een paar procentjes erbij als de gemiddelde onderwijzer zelf geen procentsom kan uitrekenen? Of neem het dilemma bij de zorgverzekering: vijftien euro meer eigen risico of tien euro meer premie? Dagenlang probeert het journaal hierover aan de ongecijferden enige helderheid te verschaffen.
Het krachtigste politieke statement betreft de status van de LBGT-gemeenschap. Er komen genderneutrale toiletten, kinderkleding en aanspreektitels zoals: burger, reiziger of mens. Heel essentieel voor ons voortbestaan.
Maar weer is er met geen woord gerept over de bèta’s, ofwel de nerds. Ja, de overwegend mannelijke groep techneuten die de laatste productiefaciliteiten in dit land draaiende houden. Je kunt wel de vakopleidingen op de lagere technische school vervangen door een studie van Angelsaksische poëzie, maar daarmee heb je nog niet meteen alle technische bedrijven het land uit!
Device lifecycle management for fleets of IoT devices
Microchip gives insight on device management, what exactly is it, how to implement it and how to roll over the device management during the roll out phase when the products are in the field. Read more. .
Met de studiestops op de technische opleidingen en de uitverkoop van onze industrie aan buitenlandse speculanten is dit uiteraard een tijdelijk probleem. Het duurt niet lang meer voor alle technische Nederlanders in een collegezaal passen. Inmiddels is in diverse sectoren slechts één (in Nederland opgeleide) techneut beschikbaar voor elke twee tot drie gepensioneerden. Tot die tijd moeten we een blik Aziaten opentrekken.
We zitten dus nog even opgescheept met die technici. Het wordt tijd deze groep ook maar op te nemen in het rijtje van randgevallen in deze maatschappij. Een uitbreiding van de actieve LBGT-groep met de letter β ligt dan voor de hand.
Bètamensen passen bij LBGT’ers, want ze ervaren dezelfde neerbuigende en afwijzende houding. Sta je op school bekend als iemand met een wiskundeknobbel, dan wordt het al gauw lastig om ‘leuk’ gevonden te worden door het andere geslacht. En dat is raar, want technici zijn blijkens onderzoek gepubliceerd in de Washington Post stabiele partners. Slechts tien procent van de huwelijken met een ingenieur gaat mis, terwijl dat voor de hele bevolking tegen de veertig procent loopt. In combinatie met de veel hogere salarissen zouden bèta’s populair moeten zijn, maar nee hoor, ergens gaat er iets mis.
In dit land stoppen we de technische studenten in aparte universiteiten, wat enige vorm van vermenging met andere disciplines tegengaat. Zelfs de LBGT’ers gaan niet naar een speciale universiteit. Alleen de suggestie al zou het politieke spectrum van Alexander tot Zylvana op straat brengen. Niet in Eindhoven uiteraard, want daar wonen alleen technische autisten.
Volwassen bèta’s met een afgewogen mening zien zich geweerd uit alle politieke functies. Er zit één ingenieur in de Tweede Kamer: een civiel technicus, uitgerekend bij Groenlinks. En als je bedrijfskundigen, landbouweconomen (Dijsselbloem), wiskundigen en biologen meetelt als bèta, kom je op negen. We spreken nu eenmaal een andere taal.
Dat merk je in de kranten en het journaal: ASML maakt chips, en alles wat fout gaat, komt door computers. Belangrijke technische verhalen voor de bv Nederland zoals in dit blad verschijnen, halen vrijwel nooit de landelijke pers. De wetenschapsbijlages gaan vooral over breedbekkikkers en gedragsstoringen bij eikenbomen. En die enkele keer dat een bèta in een praatprogramma mag komen opdraven, worden eminente wetenschappers als Robbert Dijkgraaf als een soort buitenaards wezen ten tonele gevoerd.
Het wordt tijd voor een eigen β-actiegroep. We willen eigen toiletten, gescheiden van die brallende commerçanten die met een hand tegen de muur op onze schoenen spetteren. We willen de staartdeling terug op de basisschool en een verplicht techniekvak op de middelbare school, zodat iedereen een fietsband kan plakken. En als we niet gehoord worden, dan leggen we al die smartphones het zwijgen op: te beginnen in Den Haag!