Onderzoekers van het Amerikaanse Argonne National Laboratory hebben zogenaamde magnetische skyrmionbubbels geblazen op een manier die wel wat weg heeft van zeepbellen blazen. Op de techniek zou een geheugen met een extreem hoge informatiedichtheid kunnen worden gebaseerd.
Skyrmionen in deze context zijn magnetische quasideeltjes die gevormd worden door een samenspel van individuele elektronspins: in een skyrmion wijzen die allemaal naar of weg van één punt. Deze topologische constructies meten slechts enkele nanometers, wat veel kleiner is dan de circa vijftig nanometer grote domeinen die de beste magnetische opslagmedia nodig hebben. Toch zijn ze uitermate stabiel.
De Amerikanen fabriceerden hun skyrmionen in een complex gelaagde structuur met een fysieke versmalling erin. Wanneer voorgevormde magnetische structuren met een stroompje door de kink werden geduwd, snoeren er zich skyrmionen af. Daarbij treedt een topologische transitie op die vergelijkbaar is met de overgang van een platte film naar een bol, zoals gebeurt wanneer een zeepbel wordt geblazen.