Door de gangen van het Boston Home-verpleeghuis in Dorchester, Massachusetts, rijden sinds kort geautomatiseerde rolstoelen rond die de spierpatiënten naar hun gewenste locatie helpen. Op zich niks opmerkelijks, ware het niet dat de apparaten eerst maandenlang zijn getest en verbeterd in het Robust Robotics-lab van het Massachusetts Institute of Technology (MIT). Daardoor kan de gebruiker gewoon aangeven waar hij heen wil, waarna de rolstoel zelf bedenkt welke weg hij moet nemen. De berijder hoeft dus niet handmatig door elke bocht te manoeuvreren.
De Robust Robotics-groep werkt aan oriëntatiemethoden voor allerhande systemen, uiteenlopend van mobieltjes en minihelikopters tot industriële vorkheftrucks. De grootste uitdaging voor de rolstoel is op dit moment de kaart van zijn omgeving. Het is mogelijk om van tevoren een kaart in te voeren in het geheugen van de boordcomputer, maar dan kan de rolstoel niet overweg met veranderingen en moet hij zich beperken tot bekende omgevingen. Bovendien is het dan vereist om van tevoren een zeer gedetailleerde kaart op te stellen van de omgeving, wat een arbeidsintensief karwei is.
De researchers hebben er daarom voor gekozen dat de robot zelf zijn omgeving leert kennen. Een simpele rondleiding is daarvoor genoeg. Op belangrijke plaatsen vertelt de gebruiker de rolstoel waar ze zijn. ’Het is een systeem dat kan leren en zich aan kan passen aan de gebruiker‘, zegt Nicholas Roy, lucht- en ruimtevaartonderzoeker aan het MIT en medeontwikkelaar van de rolstoel. ’Mensen hebben verschillende voorkeuren en verschillende manieren om aan plaatsen en objecten te refereren.‘ De MIT-onderzoekers vergelijken het met de manier waarop mensen hun omgeving leren kennen.
Het betekent wel dat de robot zijn kaart moet bijwerken terwijl hij ervan aan het navigeren is. Ontwikkelingen in de laatste jaren hebben eraan bijgedragen dat dat nu in de praktijk inzetbaar is.

De robot moet zich wel op de een of andere manier kunnen oriënteren. Daarvoor is Seth Teller bij het project betrokken. Teller is professor informatica en hoofd van de Robotics, Vision and Sensor Networks-groep (RVSN) bij het MIT. Er zijn verschillende methoden om te oriënteren. Buiten is bijvoorbeeld gps te gebruiken. Binnen is daarvoor echter geen ontvangst. De MIT‘ers experimenteren nu met een combinatie van WLan-signalen van toegangspunten in het verzorgingshuis, laserscanners en camera‘s.
Op dit moment ontbreekt er nog wel het een en ander aan de rolstoel. Een mechanisme om botsingen te voorkomen, moet bijvoorbeeld nog worden ingebouwd. Teller droomt al over het toevoegen van mechanische armen aan de rolstoel, zodat deze evolueert tot een volledige hulp in de thuiszorg. Het onderzoek wordt gesponsord door Microsoft en Nokia.