In ’De geboorte van de nieuwe wereld‘ beschrijft Martin Hinoul uitgebreid de uitvinding van de transistor. Op 23 december 1947 werd deze revolutionaire component voor het eerst gemaakt in de legendarische Bell Labs. De auteur becommentarieert in detail hoe de drie vaders van de transistor tot hun vinding kwamen. William Shockley, Walter Brattain en John Bardeen, die voor hun pionierswerk de Nobelprijs ontvingen, krijgen in dit boek een gezicht. De drie wetenschappers pasten voor het eerst de kwantummechanica toe en gebruikten voor het eerst halfgeleiders. Hinoul schetst ook een beeld van het Amerikaanse onderzoeksklimaat, de universiteiten en de laboratoria, die de omstandigheden hebben gecreëerd die de uitvinding van de transistor mogelijk maakte.
Interessant is dat Hinoul niet stopt bij de uitvinding van de transistor. De auteur volgt het verhaal van Shockley, die in 1955 zijn eigen transistorbedrijf opstart. Hoewel hij hiermee geen succes had, legde de man hiermee de basis van het huidige Silicon Valley. Zijn medewerkers zouden immers het falende Shockley Transistor verlaten en zelf succesvolle transistorbedrijven oprichten. Deze zogenaamde ’Traitorous Eight‘ richtten Fairchild Semiconductor op en werden door de juiste timing hofleverancier van de Amerikaanse ruimtevaartindustrie. In de jaren zestig waaierden de ingenieurs op hun beurt uit naar andere bedrijven. Zo startten Robert Noyce en Gordon Moore bijvoorbeeld Intel, terwijl andere ’Fairchildren‘ AMD en National Semiconductor oprichtten. Toch is het boek niet onverdeeld goed. In de eerste helft haalt Hinoul zo veel voorgeschiedenis van de transistor aan en springt hij zo van de hak op de tak dat het moeilijk is om bij de les te blijven. Bovendien is hij geen vlotte schrijver. Stroeve, lange, vage zinnen en alinea‘s met ongestructureerde gedachtesprongen ontnemen al snel de zin om verder te lezen. Erger nog is dat de uitgeverij duidelijk op de eindredactie heeft beknibbeld, want op 140 pagina‘s heb ik toch een honderdtal storende taal- en typfouten ontdekt. Zelfs de inhoudsopgave bevat een typfout. Een index zou bovendien handig zijn geweest.