Zwitserse onderzoekers hebben de lichtabsorptie van een foto-elektrode drastisch verbeterd met behulp van kleine structuurtjes die licht net zo lang laten rondkaatsen tot het is geabsorbeerd. Het principe is vergelijkbaar met de werking van mottenogen, die ’s nachts zo veel mogelijk licht proberen te absorberen en, in verband met roofdieren, zo min mogelijk proberen te reflecteren.
De ogen zijn gemaakt van wolfraamoxide, maar dat is eigenlijk slechts een hulpmateriaal. In werkelijkheid gaat het om de nanolaag ijzeroxide – roest, dus – die daarop is aangebracht. IJzeroxide is een uitstekende katalysator om water te splitsen in waterstof en zuurstof, maar het geleidt dermate slecht dat het alleen in dunne lagen kan worden toegepast. Maar als dunne laag absorbeert het weer niet voldoende licht om de chemische reactie van energie te voorzien. Vandaar de truc met de mottenogen.