STMicroelectronics en Ericsson hebben gezamenlijk besloten de stekker uit ST-Ericsson te trekken. De bedrijven hakken hun kwakkelende mobieltjes-joint venture op en nemen de meeste brokstukken weer op in de eigen portefeuille. De LTE-modemactiviteiten gaan naar de Zweedse moeder, de overige bestaande producten naar de Frans-Italiaanse vader. De ontmanteling moet in het derde kwartaal van dit jaar haar beslag krijgen.
De enig overgebleven vestiging in de Benelux, op de High Tech Campus in Eindhoven, wordt naar verwachting onderdeel van Ericsson. De embedded vectorprocessor die het veertigkoppige team daar ontwikkelt, is een belangrijke component van de LTE-modemarchitectuur waar de Zweden zich over ontfermen. De ondernemingsraad moet zich nog wel uitspreken over de overgang.
In juni 2008 bundelden ST en NXP hun mobiele en draadloze krachten in ST-NXP Wireless. Het Eindhovense bedrijf nam hierbij genoegen met een aandeel van twintig procent, in ruil voor anderhalf miljard euro cash, en de contractuele verplichting zich helemaal te laten uitkopen als zich een derde partij zou aandienen. Toen Ericsson Mobile Platforms zich in augustus meldde, was het dan ook exit NXP, met een bonus van 92 miljoen dollar.
Hoewel alle Europese krachten in draadloze-communicatiechips combinerend, was de tot ST-Ericsson omgedoopte joint venture geen gelukkig leven beschoren. De belangrijkste klanten Nokia en Blackberry-maker Research in Motion maakten een vrije val, en in vier jaar tijd is de omzet zowat gehalveerd en heeft het bedrijf niet één keer zwarte cijfers geschreven. Deze verliezen drukten flink op de resultaten van zowel ST als Ericsson.
Bringing Ethernet to the Edge of Industrial Networks
Microchip has introduced new industrial-grade Single Pair Ethernet devices that implement the 10BASE-T1S and 100BASE-T1 physical layer. These products bring Ethernet all the way to the edge of industrial networks. Read more about Microchip’s Single Pair Ethernet.
In een poging weer winstgevend te worden, heeft ST-Ericsson diep gesneden in eigen vlees. Koud begonnen, schrapte het in november 2008 al vijfhonderd van de 7500 arbeidsplaatsen. Een half jaar later verdwenen er twaalfhonderd banen, in december 2009 zeshonderd en in juni 2010 weer vijfhonderd. Als klap op de vuurpijl sneuvelden er vorig jaar april nog eens zeventienhonderd posities. In vier jaar tijd is dus ook het personeelsbestand gehalveerd.
De Benelux bleef lang buiten schot. Bij de recente ontslagronde was de gewezen ST-site in Zaventem echter het haasje: een streep door de GPS-ontwikkeling en zo‘n tachtig mensen op straat. Eind oktober van het afgelopen jaar was de voormalige NXP-club in Nijmegen aan de beurt. ST-Ericsson zette een punt achter de WLan-activiteiten daar en de overige bezigheden hadden te weinig kritische massa om de vestiging overeind te houden, zodat de 56 medewerkers op zoek konden naar een andere baan. Alleen Eindhoven, ook ex-NXP, is nu nog over.
De verschillende reorganisaties lijken weinig effect te hebben gesorteerd: het vierde kwartaal van 2012 eindigde ST-Ericsson weliswaar 71 miljoen dollar in de plus, maar dat kwam slechts door de kwijtschelding van anderhalf miljard aan schuld. Het bedrijfsresultaat was nog steeds negatief. Met 358 miljoen bleef de omzet stabiel ten opzichte van K3. Vergeleken met dezelfde periode een jaar eerder daalden de inkomsten echter met ruim twaalf procent.
Het kwam dan ook niet als een verrassing toen ST eind vorig jaar aankondigde zich terug te trekken uit de joint venture. Ericsson hield het er toen op dat het zich zou inspannen om een strategische oplossing te vinden. Die hebben de bedrijven de afgelopen maanden gezocht in een verkoop, meldt Evertiq op basis van een rapport van Bloomberg, maar volgens ingewijden heeft niemand een bod uitgebracht. Opheffing van de samenwerking was het onvermijdelijke gevolg.
Als onderdeel van de opsplitsing krijgt Ericsson er zo‘n achttienhonderd mensen bij, terwijl ongeveer 950 van de overgebleven medewerkers aan de slag gaan bij ST om de voortgezette business te ondersteunen en nieuwe producten te ontwikkelen. Voor de tweehonderd man van de connectiviteitsbusiness zoeken de partijen nog naar een externe oplossing. Daarnaast komt er andermaal een reorganisatie die mogelijk zestienhonderd banen gaat kosten, waarvan vier- tot zeshonderd in Zweden en vijftig tot tachtig in Duitsland. Carlo Ferro, tot voor kort COO van de joint venture, gaat als vierde CEO in vier jaar de ontmanteling in goede banen leiden. Hij volgt Didier Lamouche op, die per 31 maart vertrekt om ’andere carrièremogelijkheden te verkennen‘.