Bij het Financieele Dagblad hebben ze meer verstand van economie dan van techniek. De gemiddelde techneut zal de krant er niet op naslaan om eens lekker te lezen over de ins en outs van elektronenbundellithografie, oprolbare-displaytechnologie of formele softwareverificatie. Toch schrijft het FD met enige regelmaat ook over niet-beursgenoteerde technologiebedrijven als Mapper, Polymer Vision en Verum. Niet omdat het hen op de voet volgt, maar omdat hun bestuurders een belangrijke boodschap kwijt willen voor investeerders (in spe).
Neem Mapper. Bij de ontwikkeling van zijn e-beammachine heeft het Delftse bedrijf de afgelopen tien jaar vele miljoenen verbrand, waaronder een niet onaanzienlijke som geld van grootaandeelhouder Arthur del Prado. Toen afgelopen jaar in korte tijd de CEO, CFO en twee commissarissen vertrokken, was de peetvader van de Nederlandse chipindustrie er als de kippen bij om op te komen voor zijn investering. Ik maak me niet druk en we gaan dit project tot een goed einde brengen, was zijn boodschap aan de FD-lezers. Daarbij liet hij niet na om te wijzen op de enorme potentie van Mapper. Met andere woorden: je bent gek als je hier geen geld in steekt.
Een paar weken geleden was het podium voor Polymer Vision. Dit bedrijf ontstond in 2006 uit Philips om de Eindhovense technologie voor oprolbare schermen marktrijp te maken. Twee vruchteloze jaren later ging het echter over de kop, waarna Wistron instapte. De Taiwanese original device manufacturer lijfde Polymer Vision in en investeerde fors in de verdere ontwikkeling, maar ook dat leverde bar weinig op. Eind vorig jaar was het geduld van Wistron op en na het management nog een allerlaatste kans te hebben gegeven om geldschieters te vinden, zetten de Chinezen er onlangs voorgoed een punt achter.
Een verkeerde beslissing, betoogt Karl McGoldrick in het FD. De inmiddels voormalige CEO van Polymer Vision probeert het bedrijf vanuit huis vlot te trekken. Nee, investeerders heeft hij nog niet, maar de gesprekken met een Amerikaanse partij zijn in een vergevorderd stadium. Daarnaast heeft hij de laatste maanden vijf afnemers binnengehaald die de technologie zo geweldig vinden dat ze er wel mee aan de slag willen. Komt hij er echter niet uit met de geldschieter – de door hem gestelde termijn van twee weken is bij het verschijnen van deze Bits&Chips verstreken – dan is het volgens hem echt afgelopen: dan wordt de cleanroom op Strijp ontmanteld en kunnen de 92 werknemers definitief op zoek naar een nieuwe baan. ’Dan is Nederland een van zijn leukste en meest vooroplopende hightechbedrijven kwijt.‘ Oftewel: je bent gek als je hier geen geld in steekt.
Rond dezelfde tijd had het FD ook de primeur van de deal die Verum heeft gesloten met ASML: na zes maanden te hebben proefgedraaid met de ASD-technologie heeft de lithogigant een licentie gekocht voor een jaar. Een opmerkelijke ommezwaai, aangezien het bedrijf van Rob Howe al geruime tijd voet aan de grond probeerde te krijgen in Veldhoven maar nooit verder was gekomen dan een vruchteloze pilot jaren geleden. Het binnenhalen van ASML is een enorme opsteker voor Verum. ’Onze geloofwaardigheid is één klap met een flink aantal punten omhooggeschoten‘, aldus Howe in het FD.
Een typische scoop voor Bits&Chips, zo lijkt het. Aan de ene kant was ik dan ook enigszins teleurgesteld dat wij het bericht niet als eerste hadden, temeer daar wij het nieuws in de wandelgangen al eerder hadden vernomen. Aan de andere kant begreep ik het wel. Verum draait nog steeds niet break-even en de portemonnee raakt een keer leeg. Hoe kun je je winkel beter verkopen aan potentiële nieuwe investeerders dan via een ronkend artikel in het FD? Een ’baanbrekend‘ bedrijf met ’unieke technologie‘ en nu ook een ’prestigieuze partner‘: je bent gek als je hier geen geld in steekt.