Het hoepeltje ontbreekt nog, maar onderzoekers van de TU Delft hebben elektronen in ieder geval een stuk laten springen. Tijdens het experiment verdween het elektron uit de ene kwantumdot, om in een andere een dikke 250 nanometer verderop weer te verschijnen – verder dan voor mogelijk werd gehouden. Er zat nog een kwantumdot tussenin, maar die werd zo gemanipuleerd dat het elektron het onmogelijk als tussenstop kon gebruiken. Het team toonde ook aan dat het een superpositie tussen de twee buitenste kwantumdots kon genereren.
’Dit betekent dat de interessante fysische verschijnselen die we zien bij naburige kwantumdots, zich ook in kwantumdots die verder weg liggen blijken af te spelen‘, zegt promovendus Floris Braakman. Deze constatering heeft belangrijke implicaties voor kwantumcomputers op basis van kwantumdots. Nu blijkt dat elektronen op gescheiden kwantumdots ook bijeen gebracht kunnen worden, is de opschaling naar grotere ketens van kwantumdots veel gemakkelijker.