TU Delft-onderzoekers hebben een manier gevonden om objecten met een complexe driedimensionale vorm te voorzien van geavanceerde oppervlaktepatronen. Ze gebruiken hiervoor een origami-aanpak: ze maken 2d-objecten die zichzelf onder invloed van warmte in een driedimensionale vorm vouwen. Zolang ze nog plat zijn, kunnen ze via technieken als fotolithografie voorzien worden van een oppervlaktepatroon. Dat is belangrijk voor het maken van medische implantaten; de oppervlakte van een object kan een grote invloed hebben op de celgroei.
In hun werk, dat vandaag in Materials Horizons is verschenen, gebruiken de onderzoekers verschillende typen kunststof die elk bij een een andere temperatuur beginnen te krimpen. Wanneer verschillende materiaallagen op elkaar worden bevestigd, vouwt de structuur zich onder invloed van warmte in de derde dimensie. Door de lagen in specifieke patronen neer te leggen, kunnen allerlei vormen gemaakt worden, zoals zelfvouwende kubussen en dubbele helices.
De objecten werden van een oppervlaktepatroon voorzien door een laagje lichtgevoelig polymeer aan te brengen op het nog platte object. Een masker, gemaakt met een gewone printer, werd hier met een glaspraat opgedrukt en vervolgens werd het geheel belicht met een uv-lamp. Hiermee was het mogelijk om patronen in het millimeterregime te maken, maar de onderzoekers benadrukken dat in principe elk type oppervlaktebehandeling gebruikt kan worden dat op platte ondergronden werkt.