Anton van Rossum
J.T. vraagt:
Na mijn promotie technische natuurkunde rolde ik in de halfgeleiderindustrie. Aan het begin van mijn carrière vervulde ik een aantal engineeringfuncties. Langzaam groeide ik echter steeds hoger de managementboom in. Ik schopte het ten slotte zelfs tot vestigingsmanager van een internationaal halfgeleiderbedrijf. Enige tijd geleden kwam ik jammerlijk in conflict met mijn regiodirecteur. Hij wilde dat ik een oudere werknemer van mijn vestiging zou ontslaan. Los van de sociale consequenties betekende dat ook een financiële aderlating. De kans was groot dat ik mijn winstdoelstellingen niet meer zou gaan halen. Met onze productlijn ging het namelijk niet goed. De regiodirecteur hield echter voet bij stuk, zelfs nadat twee andere werknemers vanwege het gedoe uit onvrede opstapten. Hij bemoeide zich op microniveau met mijn werkzaamheden. We konden op den duur niet meer samen door één deur en onze wegen moesten zich scheiden. Enkele weken geleden hebben we een schikking getroffen.
Mijn vraag is nu hoe ik dat op mijn cv moet verpakken. Ik denk niet dat het slim is om te melden dat ik met ruzie ben vertrokken.
De headhunter antwoordt:
Ik vind het heel positief dat je je bewust bent van het belang van een goed verhaal. Ik spreek regelmatig sollicitanten die hiervan minder doordrongen zijn, althans bij mij die indruk achterlaten. Je kunt natuurlijk altijd zeggen dat je het wat rustiger aan wilt gaan doen of misschien een eigen bedrijf wilde beginnen. Je zult dan echter wel goed moeten onderbouwen waarom je überhaupt komt solliciteren. Het komt regelmatig voor dat door vaagheden en tegenstrijdigheden een onbevredigend gevoel achterblijft. Dit leidt zelden tot een geslaagde sollicitatieprocedure.
Ook gebeurt het wel eens dat in het gesprek onverwacht toch heel wat narigheid ter tafel komt, inclusief alle onverwerkte emoties die nu eenmaal moeilijk te verbergen zijn. De waarheid is natuurlijk een groot goed maar in sommige situaties is het beter met zorgvuldig gekozen woorden de waarheid zo weer te geven dat bij de toekomstige werkgever niet alle seinen meteen op rood springen. Niemand wordt namelijk enthousiast van ruzies met slaande deuren en het daarop volgende moddergooien.
Aan de andere kant is het vaak erg moeilijk om alles wat er is gebeurd binnen vier muren te houden. We leven in een klein wereldje en je weet nooit hoe informatie door kruisverbanden van A bij Z kan belanden. Zo maar een verhaal verzinnen kan tijdens de sollicitatieprocedure een akelig effect hebben, maar na indiensttreding een onherstelbare vertrouwensbreuk veroorzaken.
Daarom is het beter een chiquere verklaring te hebben die de waarheid weergeeft, maar dan in algemenere bewoordingen en voor iedereen begrijpelijk. Het heet dan in de oerversie dat ’tussen partijen onoverbrugbare verschillen van inzicht over het te voeren beleid zijn ontstaan‘. De precieze bewoordingen kunnen variëren, maar dit is de kern. Een aspect van de aan te bevelen aanpak is dat je niet meer woorden gebruikt dan strikt noodzakelijk. Wel is het wenselijk dat de woorden er op een natuurlijke en niet te gekunstelde manier uitkomen. Kijk je gesprekspartners in de ogen. Geslotenheid over de verdere toedracht versterkt je presentatie en zal het gesprek ten goede komen. Discretie over je oude werkgever wordt gewaardeerd en is in lijn met geheimhoudingsbepalingen in beëindigingcontracten.
Wat ook wel wordt gezegd is dat iemand ’aan een nieuwe uitdaging toe is‘. Dat lijkt mij evident in een situatie waarin mensen op elkaar zijn uitgekeken, maar vormt dikwijls de reden van een sollicitatie.